سنجش ارتباط بین سرمایه فکری با متغیرهای نوین سنجش عملکرد مبتنی بر ارزش آفرینی

باتوجه به ظهور اقتصاد مبتنی بر دانش و تغییرات ایجاد شده در ماهیت فعالیت شرکتها در سطح تجارت جهانی، سرمایه فکری به عنوان یکی از ارکان اساسی شرکت جهت ایجاد بازدهی تلقی می گردد. با توجه به اهمیت روزافزون سرمایه فکری این پژوهش ارتباط بین سرمایه فکری با متغیرهای نوین سنجش عملکرد مبتنی بر ارزش آفرینی نظیر ارزش افزوده اقتصادی، ارزش افزوده بازار و ارزش افزوده سهامدار را مورد مطالعه قرار می دهد در این پژوهش جهت محاسبه مقیاس سرمایه فکری از شش مدل بدست آمده از پژوهش های پیشین استفاده شده است. به منظور دستیابی به اهداف پژوهش، داده های مربوط از صورت های مالی حسابرسی شده شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از سال 1382 الی 1386 جمع آوری شده است. روش آماری در این پژوهش تحلیل همبستگی از طریق رگرسیون و روش تحلیل پانلی (ترکیبی) می باشد. نتایج حاصل از آزمون فرضیات پژوهش نشان می دهد بین مقیاس سرمایه فکری و ارزش افزوده بازار رابطه معناداری وجود دارد، ولی بر اساس نتایج متفاوت مدل های مقیاس سرمایه فکری نمی توان در خصوص رابطه بین سرمایه فکری با ارزش افزوده اقتصادی و ارزش افزوده سهامدار به نتیجه واحدی دست یافت.  با توجه به آنکه مدل چهارم () بالاترین ضریب تعیین را دارد، لذا می توان این مدل را به عنوان کارامدترین مدل جهت اندازه گیری سرمایه فکری تلقی نمود که نتایج تحقیق آن را تأیید نموده است.